Examenstress

Er is alweer een week voorbij en er is hier een hoop gebeurd.
De afgelopen week heb ik mijn dagen gevuld met wat sightseeing in de stad en bezoeken van de shoppingmalls. Daar kan je je dagen hier prima mee vullen ;)
Maandag en dinsdag hadden Kasper en ik examen bij het ministery. Het begon maandag met het schriftelijke examen. Het waren 50 multiplechoice vragen. Na de eerste paar vragen zakte de moed me al in de schoenen, want ze waren ontzettend moeilijk. Het waren heel veel vragen over neurologie, maar ook over de ontwikkelingen van babies, wat wij in Nederland niet eens leren tijdens de basisopleiding.
Dinsdag volgde het mondeling examen. Dit was tegenover 4 fysio's van het ministerie, waarvan ieder zijn eigen specialiteit had. Ook hier waren de vragen behoorlijk pittig, toch had ik nog een redelijk gevoel hierover. De vragen gingen wel allemaal over acute patienten, waaronder ook weer veel neurologie. Dit is niet echt mijn vakgebied en deze patienten ga ik in het ziekenhuis ook niet behandelen. We moesten 3 dagen op de uitslag wachten. In de tussentijd hadden we al wel bij het ziekenhuis aangegeven dat het examen totaal niet aansluit op de functie waarvoor wij zijn aangenomen.
Gisteren kwam dan eindelijk de uitslag. Zowel Kasper als ik zijn gezakt.... Flink balen, want hoe nu verder....?
Het ziekenhuis heeft gisteren alles op alles gezet om de hoogste pief bij het ministerie te pakken te krijgen, maar deze is op vakantie de komende 10 dagen. Wel werd er min of meer toegezegd dat we een herexamen mogen doen. Het ziekenhuis heeft dan wel geeist dat de vragen worden toegespitst op ons vakgebied. Dit was in ieder geval mogelijk.
Nu stonden wij voor de keuze om de komende 10 dagen hier te blijven in afwachting van het examen, of naar huis te gaan en over 1,5 week terug te komen. Kasper heeft besloten om te blijven, maar ik kom lekker even naar huis! De verveling begint aardig toe te slaan, het is te heet om buiten iets te doen of te sporten en de hotelkamer heb ik nu ook wel gezien. As zondag om 6.00 land ik weer op schiphol, om waarschijnlijk die maandag daarop weer terug te vliegen.
Even een flinke tegenvaller dus, want ik had graag aan het werk gewild ondertussen! Maar elk nadeel heb ze voordeel...
Als trootst heeft Soha, collega fysio, ons vanmorgen een rondrit door de stad gegeven en ons getrakteerd op een brunch. Vanavond nemen Hala en Soha ons ook nog weer mee uit eten dus er wordt goed voor ons gezorgd :)

Tot volgende week allemaal!