Costa Rica 2014

8 uur vertrokken vanuit wilnis. Vlot ingecheckt op Schiphol en goede vlucht gehad naar Atlanta. Daar 2 uur erover gedaan om door de douane te komen. Steeds weer paspoort moeten laten zien. Even Mac en koffie toen onze namen werden omgeroepen. Toen maar snel naar de gate. Waren nog een half uur voor tijd. Daarna nog 3,5 uur vliegen naar san José. Daar redelijk snel door de douane en de tassen lagen al klaar. Ook de transfer stond al op ons te wachten. 5 minuten naar hostel. Ingecheckt en eerst maar eens een biertje genomen. Zijn ondertussen al 20 uur onderweg. Is hier nu 22 uur maar onze tijd al 6 uur in de ochtend.

Vannacht allebei om 2 uur wakker geworden. Gelukkig nog wel kunnen slapen tot een uur of half 7. Even koffie gehaald en toen de plannen voor de komende weken besproken. Besloten om een auto te gaan huren voor de komende 3 weken. Via het hostel een bedrijf gevonden en een Suzuki Jimny gehuurd. Deze werd bij het hostel afgeleverd. Ontbeten op het dakterras en daarna snel vertrokken met de auto. Alajuela is niet bepaald een aantrekkelijke stad. We willen vandaag naar La Fortuna, bij de Vulkaan Arenal. We hebben een TomTom dus dat moet goed komen. We hadden een lange weg door de bergen. Mooie uitzichten en lekker rustig. Na 1 uur rijden eindelijk bovenop de berg; is de weg afgesloten... Ze hadden wel even een bordje neer kunnen zetten aan het begin... Hele weg weer terug. TomTom was flink de weg kwijt, dus op de gok en met een verouderde kaart onze weg vervolgd. Uiteindelijk eind van de middag aangekomen in La Fortuna. We verblijven daar in Arenal backpackers Resort. Super de luxe hostel met een heerlijk zwembad. We slapen op een dorm met 6 anderen. Er zijn hier vooral Amerikanen en Canadezen. Nog weinig Nederlanders gezien. Vroeg gaan slapen, was toch nog wel moe van de hele reis. De zon gaat hier om een uur of half 5 al op, dus lekker vroeg wakker geworden. Niets lekkerder om op de vroege ochtend een duik te nemen in het zwembad. Daarna lekker ontbeten in het hostel. Vervolgens op weg naar de vulkaan. We hebben daar een wandeling gemaakt van 8 km deels door het regenwoud en deels over lavapaden. Het was flink warm geworden, maar daardoor ook helder en was de vulkaan mooi te zien. Omdat we al weer rond half 12 terug waren van de wandeling zijn we verder het park ingereden om nog een wandeling te maken. Een korte dit keer van een uur. Na betalen van 10 dollar vol goede moed op weg. Al binnen 5 minuten begint het te druppelen en vervolgens te storten. Gauw maar weer terug naar de auto gelopen, maar ondertussen al helemaal doorweekt. Daarom noemen ze het dus regenwoud... Terug gereden naar het hostel, waar het heerlijk zonnig en droog was. Rest van de middag en avond lekker gerelaxt aan het zwembad en in het dorp wat gegeten.

De volgende ochtend wilden we weer vroeg vertrekken. Alle tassen weer in de auto en klaar om te gaan. Start de auto niet... Shit, lampen aan laten staan. Binnen 10 minuten had het hostel iemand geregeld met startkabels en na een half uur konden we dan toch op weg. We gaan naar National Parc Volcan Tenorio. Volgens de routeplanner zon 100 km. Route netjes gevolg en dan kom je ineens op een dirt road met 3 afslagen. Tsja, welke moet je dan nemen?! Wij namen de verkeerde natuurlijk. Na 6 km dirtroad, liep het dood... Dan maar weer terug. Blij met de 4x4, volle tank en voldoende water. Aan een stokoude voorbijganger maar even de weg gevraagd en met handen en voeten een uitleg gekregen. Er dan maar op vertrouwen dat het klopt. Weer een uur gereden over dirtroad en toen eindelijk weer op de asfaltweg gekomen. We zaten weer goed. Doorgereden naar het national park en daar een hotel uit de Lonely planet gekozen: piuri hotel. Erg uitgestorven, we waren de enige gasten. Het hotel lag wel erg mooi aan een rivier. Daar meteen maar even ingedoken. Koud! Omdat het al laat in de middag was konden we het park niet meer in. Daarom maar naar een restaurant gelopen om wat te eten. Lekker gezeten, maar toen we weg wilden gaan sloeg de regen weer toe. Meer dan een uur goot het met bakken uit de lucht. Gelukkig nog weer redelijk droog terug bij het hotel gekomen. De hele avond is het blijven regenen. Om 9 uur al gaan slapen, vermoeiend hoor vakantie...

Om 7 uur ontbeten in het hotel, wat was inbegrepen. Spullen gepakt, toen kwam ik erachter dat ik de Lonely planet kwijt was, shit! Bij de receptie van het hotel was niks gevonden en ook bij het restaurant van de vorige dag lag hij niet. Bij het restaurant kwam ik ook erachter dat ik mijn net gekochte souvenirs ook had laten liggen bij het hotel... Blond! Dan toch maar weer terug naar het hotel. Voor de zekerheid ook nog maar even de hotelkamer gecheckt. En ja hoor, helemaal verwikkeld in mijn laken lag de Lonely planet. Helemaal blij, want zonder wordt het toch wel erg lastig om de route te bepalen en goede hostels te vinden. Half uur verder, maar dan zijn we toch weer op weg. We gaan naar nationaal park Rincon de la Vieja. In de LP (daar is ie weer) hebben we een hotel van Nederlanders zien staan. Deze is snel gevonden. We worden onthaald door Gerard en Ingrid. Ze wonen al 8 jaar in Costa Rica en verhuren een paar kamers en runnen een kleine camping genaamd El Sol Verde. Het is er erg mooi en rustig.
We komen in de middag aan en het begint meteen te stortregenen. Ingrid weet ons te vertellen dat dit de eerste regenbui is die ze hebben sinds vorig jaar. We treffen het dus. Het regenseizoen is dit jaar een maand later begonnen dan gewoonlijk. Als het iets opklaart pakken we de auto naar het nationaal park. We gaan er een wandeling doen van 2,5 uur. We beginnen droog maar al snel begint het weer te miezeren. We lopen op de basis van een vulkaan en komen langs modderpoelen, hotsprings en zwavelpoelen. Overal komt de damp vanaf en het pruttelt voortduren. Vanwege de miezer en de pittige warmte lopen we overal snel langs. Binnen een uur en 3 kwartier zijn we weer terug. S'avonds eten we in het lokale restaurant (1 van de 2). Ze spreken hier helemaal geen Engels en het is dus een beetje afwachten wat we krijgen. Iets met pollo besteld, dit is kip, dus altijd goed. Volgende ochtend is het weer stralend weer dus gaan we weer naar het park voor de volgende wandeling; 1 van 10 km waar 4,5 uur voor staat. Eerste deel gaat door het regenwoud en is prima te doen. Daarna gaat het over open terrein. Het gaat steil om hoog over rotsen en het pad is ver te zoeken. Het is bloedheet en behoorlijk pittig. Uiteindelijk worden we beloond met een waterval en een mooi uitzicht. Hier een uurtje lekker gedobberd en bijgekomen en toen weer terug. De terugweg ging een stuk sneller... We waren het er beide over eens dan het toch wel een erg zware wandeling was. Na de wandeling ff gegeten en toen naar de Rio Negro hotsprings om lekker bij te komen van de wandeling. Vanwege de vulkanische activiteit heb je hier natuurlijke hotsprings. Ze hebben in het bos verschillende baden aangelegd waar je lekker in kan relaxen. Het heetste bad is 40 graden. Na een paar baden gehad te hebben gaan we een modderbad nemen. Je krijgt een schaaltje modder en een kwast en insmeren maar. 10 minuten laten drogen en daarna afspoelen in de koude rivier. Schijnt goed voor je huid te zijn. Is vooral erg grappig om te doen, maar dat je er ineens een perzikhuidje van krijgt, nou nee....
S'avonds bij het hotel even simpel gegeten met wat brood en noodles.

Na het heerlijke ontbijt van Ingrid vertrokken richting de kust. We komen aan in Samara, dit ziet eruit als een gezellige badplaats en besluiten hier te blijven. Uit de LP hostel Mariposas gekozen. Simpel, maar heel gezellig hostel met een gezamenlijke keuken en patio met hangmatten. Het is op 50 meter van het strand en dat maar voor 11 euro per nacht. Slapen dan wel op een slaapzaal, maar dat geeft niet. Die middag lekker gerelaxt aan het strand en s'avonds wat gegeten in het dorpje. Het is nu overal laagseizoen en dat is goed te merken. Er zijn veel jonge mensen die vrijwilligerswerk doen of een taalcursus. We missen allebei een beetje de backpackers Vibe die we beide kennen vanuit Azië.

Volgende ochtend in de gezamenlijke keuken ons eigen ontbijt gemaakt en daarna naar het strand. Vandaag echt helemaal niks gedaan, behalve wat lezen, eten en drinken en weer even in de zee duiken om af te koelen. Het is de afgelopen dagen bloedheet (34gr) en het stikt hier van de muggen. Geen ideale combinatie om lekker te kunnen slapen.

Om half 6 alweer wakker. Een paar meiden uit het hostel gaan naar het strand voor een wandeling en wat yoga oefeningen. Best lekker in de vroege ochtend, maar als je zo lenig bent als een tuinhek is yoga geen goed idee. Dan maar ff de zee in... Wel lekker om zo je ochtend te beginnen. Weer zelf ontbijt gemaakt, jaja, Chris heeft eieren gebakken :p.
Daarna op weg naar Santa Theresa. Er loopt een verharde weg met een enorme omweg naartoe of een onverharde weg in een soort van rechte lijn. Deze schijnt in het regenseizoen moeilijk begaanbaar te zijn, maar aangezien het nog weinig geregend heeft wagen we de gok. Het is ongeveer 50 km over onverharde weg. We moeten 4 keer een rivier over steken, maar dat is prima te doen. Soms is het een beetje zoeken naar de weg, maar over het algemeen staat het overal goed aangegeven. Het laatste stuk is heel hobbelig en loopt direct langs de ongerepte kustlijn. Het enige wat de weg van het strand scheidt is een rij palmbomen. Santa Teresa is een echt surfersdorp. Het is eigenlijk gewoon 1 weg langs de kust met alleen maar hotels en restaurantjes. Even zoeken naar een geschikt hostel, maar we belanden uiteindelijk bij Don Jon. Rondje door de straat gelopen, maar zijn snel uitgekeken. Het is veel te heet en op het strand is het high tide; ofwel geen strand meer en woeste golven. Dus maar een relaxmomentje ingelast. Neergestreken in een hangmat en siësta gehouden. We zijn al aardig ingeburgerd.

Wat algemene dingen;
De mensen zijn hier erg vriendelijk, in elk dorp word naar je gezwaaid en ze zijn erg behulpzaam ook als ze geen Spaans spreken.
Het eten hier is niet heel spannend, het is veel zoals wij in Nederland Mexicaans zouden gaan eten. Taco's, tortilla's enz. Nou heb ik me al laten vertellen dat het eten in Mexico zelf heel anders is en veel goedkoper.
Prijzen liggen hier lager dan in Nederland, maar we vinden het toch een beetje tegenvallen. Zijn beide verwend in Azië natuurlijk...
Eten kost tussen de 4 en 5000 colonnes, wat neerkomt op ongeveer 6-8 euro. Hostels kosten 15 dollar per nacht pp en voor de hotels betaalden we 50 dollar. (11 en 35 euro). Vergeleken met Europa natuurlijk wel goedkoop.
Er zijn hier niet veel Nederlanders, vooral veel Duitser, Canadezen en natuurlijk Amerikanen.
De natuur is prachtig, veel vulkanen, bergen en veel groen. Ook de stranden zijn prachtig, maar het is allemaal wel veel van hetzelfde. We zoeken nog een beetje naar de gezelligheid. We hebben vernomen dat er vanavond een full moon party is op het strand, dus daar gaan we maar eens kijken.